چرت (Chert)
چرت به سنگی اطلاق می شود که بیشتر از بلورهای ریز سیلیس تشکیل شده باشد.
چرت به علت داشتن ناخالصی موجود در خود دارای رنگ های مختلف است که بر اساس رنگ و نوع ناخالصی اسامی مختلفی برای آن ها به کار برده می شود. برای مثال می توان ژاسپر، فلینت، نواکولیت، اپال و پورسلانیت را نام برد.

ژاسپر به علت وجود ناخالصی هماتیت دارای رنگ قرمز است.
فلینت دارای رنگ خاکستری و سیاه است که این به علت وجود مواد آلی در آن می باشد.
نواکولیت دارای رنگ سفید است و از سیلیس خالص همراه با واکوئل های فراوان تشکیل شده است.
اپال یک سیلیکات خالص آمورف است.
پورسلانیت که دارای بافت پورسلانی بوده و در اثر ناخالصی های رسی و آهکی حاصل شده است.
چرت ممکن است به صودت نودول و یا لایه در بین سنگ ها دیده شود.
غالبا چرت های نودولی در اثر دیاژنز و جانشینی در سنگ های آهکی و به مقدار کم در گلسنگها و تبخیری ها دیده می شوند. ولی لایه ها یا طبقات چرتی بطور اولیه در اثر رسوبگذاری مستقیم تشکیل شده اند.
همچنین چرت به صورت نودول و لایه نازک در بین رسوبات دریاچه ای با درجه شوری بالا نیز تشکیل می شود.
چرت ممکن است از دو منشا آلی و غیر آلی سرچشمه گرفته باشد.
منشا آلی: در اثر انحلال پوسته موجوداتی نظیر دیاتومه ها، رادیولاریت ها و اسفنجها که از سیلیس تشکیل شده اند، یون سیلیس آزاد گشته و موجب تشکیل چرت می شود.
منشا غیر آلی: یون سیلیس در اثر تجزیه سنگ های ولکانیکی، از قبیل شیشه های ولکانیکی، و یا مونت موریونیت و از هوازدگی سنگ ها در مناطق خشکی آزاد گشته و موجب تشکیل چرت می شوند.